Basketbolun yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda zihinsel bir mücadele olduğunun farkında olan isimlerden biri Yiğit Sarı. Sahadaki performansıyla olduğu kadar, saha dışındaki duruşuyla da dikkat çeken genç oyuncu, bireysel gelişim döneminde sessizliğini korusa da aslında yoğun bir içsel hazırlık sürecinden geçiyor. Bu kez istatistiklerle, skorlarla ya da analizlerle değil; kendi cümleleriyle karşımızda. Yiğit Sarı, yalnızca bir sporcu olmadığını, aslında neyin peşinde olduğunu samimi bir şekilde anlatıyor.
“Bazen durmak da çalışmaktır”
Antrenman temposu, kondisyon yüklemeleri ve taktiksel hazırlıklar… Profesyonel bir basketbolcunun hayatı dışarıdan bakıldığında hep hareket halinde gibi görünür. Ancak Yiğit Sarı, şu sıralar farklı bir ritimde:
“Saha dışında da çok şey öğreniyorsun. Bedenini dinlemeyi, zihnini toparlamayı… Sadece ileri gitmenin değil, bazen durmanın da bir gelişim olduğunu fark ettim.”
Bu dönem onun için sadece fiziksel bir toparlanma değil; aynı zamanda zihinsel olarak da güçlenme süreci. Doğayla iç içe geçirdiği zaman, basketbolun ötesinde bir yolculuğun kapısını aralıyor.
“Benim için güç, sakinlikle başlıyor”
Sosyal medyada sık sık doğada, sessiz ortamlarda çekilmiş kareleriyle görüyoruz onu. Bu, yalnızca bir estetik tercih değil; bir yaşam felsefesinin yansıması.
“Saha içinde sertim, netim. Ama saha dışında içime dönmeyi seviyorum. Gücün sadece sesle ya da hızla ilgili olmadığını fark ettim. Gerçek güç, kendini tanımakla başlıyor.”
Yiğit Sarı, her geçen gün daha fazla genç sporcunun karşılaştığı “mental baskı” konusuna da dikkat çekiyor. Ona göre bu, görmezden gelinmemesi gereken bir gerçek:
“Mental dayanıklılık, fiziksel hazırlık kadar önemli. Kendi zihnini yönetemeyen bir oyuncunun oyunu yönetmesi çok zor.”
“Sadece basketbolcu olmak istemiyorum”
Belki de onun en çok önem verdiği cümle bu:
“Basketbol hayatımın merkezi olabilir ama kimliğimin tamamı değil. Ben sadece forma numaramdan ya da oynadığım pozisyondan ibaret değilim. Okuyorum, yazıyorum, düşünüyorum. Yani ‘sadece basketbolcu’ olmak istemiyorum.”
Gelecekte bir mentor, bir lider ya da kendi hikayesini anlatacak bir yazar olma fikri onu heyecanlandırıyor. Kendini ifade etmenin tek yolu skor tabelası değil; bunun fazlasıyla farkında.
“Daha anlatacak çok şeyim var”
Yiğit Sarı, sessiz ama etkili bir şekilde dönüşe hazırlanıyor. Onun için bu dönem, yalnızca bir bekleyiş değil; adeta bir yeniden doğuş. Sahaya çıktığında, sadece güçlü bir oyuncu değil; kendini tanıyan, derinleşmiş ve olgunlaşmış bir karakterle izleyicinin karşısında olacak. Ve bu kez, herkes yalnızca oyunu değil, arkasındaki adamı da konuşacak.
“Zamanı geldiğinde anlatacak çok şeyim olacak. Ve onları sahada göstereceğim.”
Yiğit Sarı’nın hikâyesi yalnızca bir spor kariyerinden ibaret değil. Bu; gücün, sessizliğin ve kendini bilmenin hikayesi. Ve daha yeni başlıyor.
